Mihintale, weer zoveel te zien...

Met de lokale bus naar Mihintale gegaan, dat was al een belevenis op zich. Een kleurrijk vehikel waarvan het dashboard en de voorruit waren versierd met allerlei symbolen die deze vierwieler zouden moeten beschermen tijdens de ritten. Harde lokale muziek en allerlei kooplui lopen in en uit om hun spullen luidroepend aan de man te brengen terwijl de bus nog niet is vertrokken. Als we wegrijden gaat dit gewoon door... Pinda's , etenswaren, speelgoed, religieuze boekjes... Het kopen van een kaartje geschied als de bus is vertrokken. Een mager mannetje wringt zich door het smalle middenpad gewapend met een notitieboekje, afscheur bonnetjes en een bundeltje geld. De rit kost 33 Rupi (€0,20) Naarmate de rit vordert wordt het steeds drukker... En het mannetje blijft zich van voor naar achter door de mensen heen wringen. Een Sri lankeze man legt zijn hand op de leuning van de stoel voor mij. Ik had gehoord dat iemand van een hogere kaste zijn pink en duim nagel laat groeien om anderen te laten zien dat hij welvarend is.... Vele gouden ringen en een veel te groot horloge versterken nog eens hoe "hoog hij in de kast ligt". In Mihintale gaan we opnieuw na het beklimmen van een berg boeddhistische monumenten/tempels bekijken. Ik klauter de berg op en zie dat de Sri lankezen, jong en soms heel oud bijna allemaal een zakje met zich mee dragen. Boven aangekomen zie ik dat ze rondom t stupa monument de boel opnieuw aan t bestraten zijn. De inhoud van de zakjes wordt onthult: zand! Vele handen maken licht werk.... Als je dan toch naar boven gaat kun je net zo goed iets mee nemen...? Maar niet die 8 Hollanders, die vinden het zo al zwaar genoeg! Ik heb ff genoeg van alle Boeddha symboliek en heb voor vandaag meer oog voor andere dingen... Aapjes kijken en mensen....tis bijna hetzelfde...! Een "lelijke" aap pikte zelfs eten uit mijn hand!! Ook ontelbare wierook stokjes, overal een lekker geurtje. Veel Sri Lankezen die offers brengen en super vriendelijk zijn. Eenmaal terug eten we in een smoezelig lokaal tentje.... Het is maar goed dat ze hier geen keuringsdienst van waren hebben want dan moest elke eettent direct zijn deuren sluiten.... Echt smerig die keuken maar goed, tot dusver sputtert mijn maag-darm kanaal nog steeds niet tegen en verdraag ik het lekkere spicy eten heel goed. Als toetje kopen Elien en ik een kokosnoot langs de weg. Heerlijk!!